[size=14px]«همسرم با غم تنهایی خود خو می کرد»
[size=14px]دختری از کوچه باغی میگذشت
یک پسر در راه ناگه سبز گشت
پـــول ای جانــم فدای اســـم تـــو /شعر طنز
![تک دختر]( "تک دختر")
محمدرضا قشماریان ستم متولد ۱۳۷۷/۸/۶ ساکن اصفهان اینم عکسمه
![تک دختر]( "تک دختر")
[size=14px]موقـع بحث هوو لیک هیاهـــــو می کرد!
[size=14px]بسکه با فکـــر و خیالات عبث می خوابید
[size=14px]نصف شب در شکـم آن زنه چاقو می کرد!
[size=14px]وقتی از رایحه ی عشق سخن می گفتم
[size=14px]زود پا می شد و تی شرت مرا بو می کرد
[size=14px]طفلکی مادر مــن آش که می پخت زنم-
[size=14px]معتقد بود در آن جنبـــــــل و جادو می کرد
[size=14px]بهـــر او فاخته می دادم و می دیدم شب
[size=14px]داخل تابـــه به آن سس زده کوکو می کرد!
[size=14px]آخـــــــر برج کــــه هشتم گرو نه می شد
[size=14px]باز از مـــــن طلب ماهــــی و میگو می کرد
[size=14px]فیش دریافتــــــــــی بنده از او مخفی بود
[size=14px]زن همکـــــار ولی دست مـــــرا رو می کرد
[size=14px]دخل یکمـــــــــاه مرا می زد و ظرف یکروز
[size=14px]خـــرج مانیکــــــــور و میزامپلی مو می کرد
[size=14px]گـــــر نمی دادم بــــــا اشک سر مژگانش
[size=14px]آب می زد بــــــــــه ته جیبم و جارو می کرد
[size=14px]هر زنی غیر خودش عنتــــر و اکبیری بود
[size=14px]شخص «جینا...» را تشبیه به «...لولو» می کرد!
[size=14px]مثل آن کارتـــــون از لطف مداد جـــــــادو
[size=14px]بوالعجب شعبده ای بــا چش و ابرو می کرد
[size=14px]دکتر تغذیه ای داشت که ماهی صد چوق
[size=14px]می گرفت از مــــن و تقدیم به یارو می کرد
[size=14px]صد گرم چونکه بر آن اسکلت افزون می شد
[size=14px]عصبی می شد و لعنت بـــه ترازو می کرد
[size=14px]عاقبت هیکل پنجــــــاه و سه کیلویی را
[size=14px]خون دل خورده و پنجــاه و دو کیلو می کرد
[size=14px]حسرت زندگی خواهــــر خود را می خورد
[size=14px]کاو بــــه مچ - تـــا سرآرنج- النگو می کرد
[size=14px]نظـــــــــــر مادرش از هر نظری حجت بود
[size=14px]هر چــــــــه می کرد فقط با نظر او می کرد
[size=14px]بر خلافش اگـــــر آن دم نظری می دادم
[size=14px]لنگــــــه ی کفش نثــــار من هالو می کرد
[size=14px]کاشکی دست بزن داشتم امــا چه کنم
[size=14px]که خدا قسمت او شوهـــــر مظلومی کرد!
[size=14px]دختری از کوچه باغی میگذشت
یک پسر در راه ناگه سبز گشت
[size=14px]در پی اش افتاد و گفتا او سلام
بعد از ان دیگر نگفت او یک کلام
بعد از ان دیگر نگفت او یک کلام
[size=14px]دختر اما ناگهان و بی درنگ
سوی او برگشت مانند پلنگ
سوی او برگشت مانند پلنگ
[size=14px]گفت با او بچه پروی خفن
می دهی زحمت به بانویی چو من؟
می دهی زحمت به بانویی چو من؟
[size=14px]من که نامم هست آزیتای صدر
من که زیبایم مثال ماه بدر
من که زیبایم مثال ماه بدر
[size=14px]من که در نبش خیابان بهار
میکنم در شرکت رایانه کار
میکنم در شرکت رایانه کار
[size=14px]دختری چون من که خیلی خانمه
بیست و شش ساله _مجرد_دیپلمه
بیست و شش ساله _مجرد_دیپلمه
[size=14px]دختری که خانه اش در شهرک است
کوی پنجم_نبش کوچه_نمره شصت
کوی پنجم_نبش کوچه_نمره شصت
[size=14px]در چه مورد با تو گردد هم کلام
با تو من حرفی ندارم والسلام!!!
با تو من حرفی ندارم والسلام!!!
پـــول ای جانــم فدای اســـم تـــو /شعر طنز
من فدای ریــز ریـز جــسم تــــو
درد ملت را دوایـــی پـــول جــــان
درد ملت را دوایـــی پـــول جــــان
تورئیس هر کجــایی پول جــــان
با تـــو آدمها عجب خـــــر میشوند
با تـــو آدمها عجب خـــــر میشوند
پارسایـــان دزد ماهر می شونــد
ظلم بـر بیـچــاره ومسکیــن کننـــد
ظلم بـر بیـچــاره ومسکیــن کننـــد
هر غلــط از کینه و از کیــن کنند
گوئیا که نــــه خــدایی هست ونـــه
گوئیا که نــــه خــدایی هست ونـــه
چاه دنیـا را سر انجــامی و تـــه
راستی اسمـــت دهــــان پر میــکند
راستی اسمـــت دهــــان پر میــکند
هر کسی را او زبــان برمیـــکند
پیر مـــرد شصت سالـــــه یا جوان
پیر مـــرد شصت سالـــــه یا جوان
دختــران مــاه روی و هم زنــان
پیش تــــو انهــــا همه کـــم آورنـد
پیش تــــو انهــــا همه کـــم آورنـد
نازهــــا بهرت به منت می خرند
بازگو جیــــب مـــــن مسکین چــــرا
بازگو جیــــب مـــــن مسکین چــــرا
گشته خــالی از تو ای پول وپلا
نکنـــد که جــیب من بـــو می دهــد
نکنـــد که جــیب من بـــو می دهــد
کز نبود تو هیا هـــو می دهــد
البتــه چــرک کـف دستی تو پـــــول
البتــه چــرک کـف دستی تو پـــــول
پول جان فرما دعایم را قبـــول
من کثیـــف و چــرک آلوده شـــــوم
من کثیـــف و چــرک آلوده شـــــوم
از تو مشکی گردم و دوده شوم
عزتــم آنگــه فــــــراوان می شـود
عزتــم آنگــه فــــــراوان می شـود
زنــدگی ام به چه اسان می شود
مسجد و میخــانه هر دوجـای مـــن
مسجد و میخــانه هر دوجـای مـــن
زاهـــد و ساقی به پیش پای من
میکنم لعنـــت به شیـــطان ای خــدا
میکنم لعنـــت به شیـــطان ای خــدا
من نخواهم ظلـم بر خلـــق تــو را
پول اگرچــه نــاز و نعمت می دهــد
پول اگرچــه نــاز و نعمت می دهــد
آدمیـت را نـه ثـــروت می دهـــد
جان به تن داده شرف سیروس جان
نـــی لباس و تیــپ های انچنـــان
جان به تن داده شرف سیروس جان
نـــی لباس و تیــپ های انچنـــان
محمدرضا قشماریان ستم متولد ۱۳۷۷/۸/۶ ساکن اصفهان اینم عکسمه
